Forum matfizu Rybnik 2005

Wojok

Wstrętni piszą grafomani
każdy swym talentem mami
nic nie mają oni z wieszcza
nikt utworu nie dopieszcza!
Wasze słowa są nietrafne
wasze myśli nie wytrawne
wasze rymy niekompletne
formy wierszy są tandetne
każdy z was ma czerep pusty
choć sam zwie się złotousty!
To z powodu masturbacji
i nadmiaru swych libacji.

Oto JA tu staję w boje
mi nie trudne walki znoje!
Moje słowa tną głęboko,
moje strofy kolą w oko!
Wzywam wszelkie duchów moce
by w natchnieniu mieć pomoce!
Wysłuchajcie tej deklamacji
pełnej MŁODSZEGO racji!

Teraz nadszedł czas riposty,
zemsty- intelektualnej chłosty!
Musicie paść przed geniuszem
czekają was srogie katusze!

Wasza twórczość- awangarda
to dla sztuki jest pogarda!
Sami zwą się artystami
w głębi serca są chamami!
Choć zręcznie żonglują słowem
nie mówicie o nic nowym
Czytam z rozbawieniem,
gdy się Piękna uważacie stworzeniem!

Wasz czas się już kończy
do zagłady pomnik dąży!

Tak przeciwnik martwy pada
a zwycięzca ciosy zadał...

Lukas00j

Cóż to za bełkot zewsząd się dobywa?
Któż to męskiego bohatera zgrywa?
Sam o sobie mówi: Wieszcz
Chce aby mu oddawać cześć
Tymczasem słowa jego nie poezja
Ale w najczystszej postaci herezja!
On ci czarcim jest pomiotem
Lecz Ja władam boskim grzmotem!
O młody człowieku niepokorny
Zbudziłeś właśnie Boga Wojny!
Lepiej by ci było na kolana padać
Skomleć, o przebaczenie błagać!
Ty jednak miast prosić o zmiłowanie
Ośmielasz się rzucać mi wyzwanie!
Walkę z tobą więc podejmę
Z twojej głowy rogi zdejmę
Kły zatrute o me słowa skruszę
Będziesz cierpiał ogromne katusze!
Nie ma wcale w twych słowach racji
Posłuchaj więc mej inwokacji
Wracaj skądś przyszedł diable wcielony
W ogniu piekielnym haniebnie zrodzony!
Wracaj do piekła czarci sługo
Bo nie pożyjesz tutaj długo!

Killian

Czytać Diunę mam ochotę
Położę więc was szybko pokotem
Może rymy me niedokładne
Słowa me jednak bardzo ogładne
Neologizmów stosować się nie boję
A tworzenia nie męczą mnie znoje
Trochę nad tym ubolewam
Iże dużo wody przelewam
Rolą jednak poety
Jest nie gra na dwa flety
Tylko uczuć swych wyrażanie
Na jakimś nośniku przekazywanie
Bez tematu pozornie więc piszę
I pomimo że krytykę wam wiszę
Uchylam wam rąbka swej duszy
Która jakby strzelając z kuszy
Idealnie trafia w wasze nastroje
Dzięki czemu zmieniam ustroje
Wpływ na władzę mam
I nikomu go nie oddam
Bom ja jest potężny, wspaniały!
Muchy nie będą za mną ganiały!

Wojok

Cicho, cicho, nikt nie warzy
strasznej grozy rozpoczynać
raz na czas się jakiś zdarzy
Bestię straszną ze snu zbudzić

Potwór ten to Duch poezji
co nad Pięknem trzyma pieczę
gdy więc słyszy rym herezji
niszczy dzieła te człowiecze!

Bestia pręży się i wije
na bluźniercze słowa wasze,
monumenty łapą zbije
i obróci wnet w perzynę!

Nagle Czart spokojnie siada
z pyska dziko pianę toczy
ktoś Bestyji mocą włada
ktoś ją Słowem zauroczył!

On zza morza tu nadchodzi
blask od niego cudny bije
bystrym okiem wokół wodzi
bestia z piekła ledwo żyje!

Teraz pokonawszy wroga
swe zwycięstwo głoszę światu
że skończyła się pożoga
żem gotowy już do lotu!

Czas już lecieć ku przestworzom
nad przyziemność życia wznieść się
by pokazać tym co tworzą
kto naprawdę będzie wieszczem!

Lukas00j

Poczwara już pod ciosami pada
Jednak o miłosierdzie nie prosi
Wciąż językiem swoim włada
W bólu swe cierpienie znosi

Kły w uśmiechu pokazuje
Dalej jad trujący toczy
Wciąż człowieczeństwo rujnuje
Chociaż z ran krwią broczy!

Mózg uszami już wypływa
Z ust czerwona płynie ciecz
A on dalej słów dobywa
W swojej ręce trzyma miecz!

Walczy ciągle, nieprzerwanie
Tak odważnie tak uparcie
Nieczuły na śmierci wołanie
Podporę swą znajduje w czarcie!

Lecz zbliża się już jego koniec
Krwi kropla co ostatnią będzie
Już przybywa śmierci goniec
Stanie z diabłem w jednym rzędzie

Przez Boga Wojny w ciemię rażony
Padł wreszcie czarta sługa
Boskim grzmotem uderzony
Ludzkości to oddana przysługa!