Forum matfizu Rybnik 2005

[Lukas00j]

Gdy mówiłem, że w coś trzeba wierzyć chodziło mi o podstawowe prawdy i zasady na których człowiek opiera własny światopogląd, filozofię. Ta są właśnie te dogmaty które trzeba przyjąć na wiarię, uznać je za prawdę i to z nich właśnie można wyprawadzić reszte filozofii życiowej.

Co do prawdy i jej definicji to sprawa jest dość skomplikowana. Jeżeli za prawdę przyjąć to co jest zgodne z rzeczywistością to pozostaje pytanie co to jest rzeczywistość? Pojęcie prawdy oraz rzeczywistość należałoby chyba dodać do dogmatów podstawowych o których pisałem już wyżej(chyba że wyprowadzimy je z innych naszych prywatnych dogmatów). Definicja prawdy jako stwierdzeń zgodnych z wiedzą mówiącego to taka prawda subiektywna która sprowadza się do stwierdzenia, że "Racje mam ja i tylko ja bo tak właśnie myślę!". Właściwie mamy dostęp tylko do prawdy subiektywnej. O prawdzie obiektywnej nie mamy pojęcia, a nawet nie wiemy czy istnieje.

Podsumowując: Gdzie dojdziemy zależy tylko i wyłącznie od tego skąd wystartujemy. To jak postrzegamy świat zależy tylko od tych paru prawd i zasad w które uwierzymy na początku. Nie można chyba powiedzieć, że jedna droga jest lepsza od innej...

[Volrath]

Gwynblejdzie, Gwynblejdzie.
Nie twierdzę że religia i kultura to to samo. I wynika to z mojej wypowiedzi. Co do reszty - że religia elementem kultury - się zgadzamy.
A porównanie twoje jest niesłuszne. Przy stałej definicji zbiorów liczb - liczby zawsze należą do określonego zbioru. Te zbiory są niezmienne w czasie, i takie same dla każdego człowieka, który przyjmuje ich definicję. Liczba 3 w Azji nie jest niewymierna, ani nie stanie się urojona za 50 mln lat! A kultura - definiując ją tak samo - jest zmienna zarówno w czasie, jak i przestrzeni. I dlatego rzeczywiście współcześnie w Europie Zachodniej kultura i religia to sprawy bardzo odmienne. Ale onegdaj......były ze sobą dość ściśle związane. [Nawiasem, taka dość istotna uwaga. My - a przynajmniej ja - tu mówimy o kulturze wyższej. Bo tylko taka ma wpływ na zagadnienia moralne, chyba że ktoś próbuje łączyć na siłę używanie sztućców (też element kultury) i prawo moralne.......a i takie związki mogłyby zaistnieć]. Religię można uznać za element kultury (religia, bądź co bądź, jest wytworem ludzkim). Jednakże często jej nakazy kształtują - w pewnym, mniejszym lub większym, obrębie - dalszy rozwój tejże kultury. Religia, kultura i moralność łączą się ze sobą nićmi powiązań, często wzajemnych. Tym sposobem religia może mieć wpływ na moralność, ukształtowaną podczas procesu ewolucji. Może - dla tego, kto chce przyjąć jej nakazy, które są - jak to opisał Wojok - kodyfikacją, lub nawet można powiedzieć: nadbudową "naturalnych" praw moralnych. Kodeks religijny zależy od kultury, w której się wykształcił, ale czasem także od charakteru Kodyfikującego, który wprowadza dodatkowe nakazy. Może się mylę - to bardzo prawdopodobne - ale przykładem może być tu prawo miłości bliźniego, które wyrosło w kulturze żydowskiej, mimo że przedtem było jej obce. Jest dla niej "nadbudową", wprowadzoną przez Jezusa.
[Trochę ułomne wywody, ale jeszcze nie jadłem śniadania]

Moim zdaniem słusznie powiadasz, że w obrębie znajomej nam logiki "potrzebna jest rowniez wiedza (zalozenia - traktujemy je jako wiedze pewna). Jedynie blad w zalozeniach moze powodowac blad we wnioskach". I to jest powodem, dla którego logika w poznawaniu Boga może być narzędziem zawodnym, bo musimy coś traktować jako założenie - a jedyne co wiemy, to to, że nie wiemy o Bogu niczego na pewno......i tu jest miejsce dla Lukas00jowego "w coś trzeba wierzyć".........